‘Het is hier zó gezellig, ik ben hier oprecht graag.’
Specialist ouderenzorg Ester Bertholet merkte dat ze haar oudere patiënten vaak doorverwees maar dat ze daarmee niet goed genoeg geholpen waren. Ze besloot eens goed in gesprek te gaan met de ouderen. Daar kwam uit: een plek midden in het dorp waar ze elkaar kunnen ontmoeten en allerlei activiteiten kunnen ondernemen.
Toen het oude Raadhuis, midden in het dorp gelegen vrijkwam, nodigde ze haar patiënten uit op de koffie en vroeg hen: ‘wat gaan we hier doen?’. Mensen noemden onder andere yoga, tai chi, zingen, porcelein schilderen en strovlechten.
'De yoga docent reageerde als eerste op mijn oproep. Ze is nooit meer weggegaan en is inmiddels vaste vrijwilliger.'
Inmiddels worden er ook lezingen georganiseerd en is er een vrijdagmiddagborrel met muziek en dansen.
Ons Raadhuis is een levendige plek geworden en tegelijk een flinke organisatie met twee betaalde coördinatoren.
‘We letten hier enorm goed op elkaar. als iemand een onrustige blaas heeft dan geven we die tijdens een activiteit een plekje dichtbij de deur, vaak zonder dat ze dit zelf weten.’
'Toen ik nog huisarts was, verwees ik ouderen die lastig aten naar een diëtiste of iemand die last van haar knieën had naar een fysiotherapeut. Maar dat is geen structurele oplossing. Hier eten we samen en kunnen mensen bewegen door te dansen of vrijwilligerswerk te doen.'
'use it or lose it. Je moet dingen blijven doen om ze te blijven kunnen.'
